სტატიები
1. თამაში, ეს არის ადამიანის
ქცევის გაუცნობიერებელი პროგრამა, რომლის მიზანია გაექცევა სხვა
ადამიანთან ახლო ურთიერტობისგან და დადებითი ემოციების მიღებისგან. ამ
ურთიერთობის ყოველი მონაწილე თამაშობს გარკვეულ როლს.
მოზარდობის პერიოდი კიდევ იმითაა
საყურადღებო და გამორჩეული, რომ ხდება საკუთარი შესაძლებლობების
მოძიება და ამ შესაძლებლობებზე დაყრდნობით თვითდამკვიდრების
პირველი მცდელობები. ინტერესთა სფეროს მრავალგვარობიდან გამომდინარე,
პროცესი, ცხადია, ვერ იქნება სრულყოფილი და მოზარდიც თვითგამორკვევას
ძნელად ახერხებს. ეს კი ერთ-ერთი სტრესორია. საკუთარ თავში გარკვევის
პროცესში ხშირია
ფსიქოლოგიის, როგორც მეცნიერების
მთავარი საკვლევი საგანი ადამიანია. მრავალწლიანი გამოცდილების
საფუძველზე შეიქმნა ზოგად ფსიქოლოგიური თვალსაზრისი, რომელიც
ინდივიდის პიროვნებად ჩამოყალიბების ასპექტებზე საუბრობს. მის
თანახმად ინდივიდის აღქმა პიროვნებად შეიძლება მოხდეს, თუ მისი
ფსიქიკური პროცესები ერთიან სისტემაშია მოყვანილი, ხოლო მისი ქცევა
გარკვეული სიმყარით და ოგანიზებული თანმიმდევრობოთ ხასიათდება. თვით
პიროვნებად ჩამოყალიბება კი სოციალური პროცესის შედეგს
წარმოადგენს.
სოციალური ფსიქოლოგია
საზოგადოებისა და ინდივიდის ურთიერთ დამოკიდებულებებს,
ადამიანთა შორის ურთიერთობებსა და ჯგუფებსა და
ჯგუფთაშორის ფენომენებს შეისწავლის. ინდივიდს, როგორც სოციუმის
ცალკეულ წარმომადგენელს უწევს
სინამდვილის ასახვა ფსიქიკაში,
პირველ რიგში, აღქმის სახით ხდება, ჩვენ აღვივამთ საგნებს, მათ
მოძრაობას, მათ ხმაურს, ფერს, სუნს და ა.შ.
„საგნის არსის ან მისი ცალკე
თვისებების უშუალო განცდას აღქმა ეწოდება“. მაგრამ იმისათვის, რომ
აღქმა განხორციელდეს ამ საგანმა სათანადო ნერვების დაბოლოებების
(რეცეპტორების) გაღიზიანების მეშვეობით უნდა წარმოიშვას ჩვენში
სათანადო შეგრძნებები.
პიროვნების
ინდივიდუალურ–ფსიქოლოგიურ თავისებურებათა შორის, პირველ რიგში,
ხასიათი და ტემპერამენტი განიხილება.
ბავშვების აღზრდის საკითხებში
დედის როლი უმნიშვნელოვანესია. დედობა საოცარი ფენომენია, იგი ბევრ
სირთულესთან არის დაკავშირებული, მშობელს ხშირად უწევს მრავალი
პრობლემის გადაჭრა. მთავარია როგორ გადავჭრით ამ პრობლემას.
თინეიჯერისათვის სასკოლო
პრობლემები ოჯახურ პრობლემებზე არანაკლებ მნიშვნელოვანია. სკოლა და
სასკოლო გარემო ის მიკროსოციუმია, რომელშიც ცდილობს თავი დაიმკვიდროს.
სწორედ აქ იწყება ბავშვობიდან სიყმაწვილეში გარდამავალი ასაკის
სირთულეები. მოზარდს არ შეუძლია განაგრძოს ცხოვრება კარნახით,
დიქტატურით,მუდმივი შენიშვნებისა და მოწოდებების ფონზე. მან თავად
უნდა გამოხატოს საკუთარი პიროვნულობა.
ყურადღების დეფიციტისა და
ჰიპერაქტივობის სინდრომის სიმპტომები ბავშვებში 7 წლამდე ასაკში
ვლინდება, თუმცა მისი შემჩნევა ძირითადად ხდება მაშინ, როდესაც ისინი
სასკოლო გარემოში ხვდებიან. იმის მიხედვით თუ რომელი სიმპტომი ჭარბობს
ბავშვში, სინდრომი იყოფა შემდეგ ტიპებად:
პარტნიორები
