მოზარდთა პრობლემებში გამოკვეთილი ადგილი უკავია თანატოლებთან ურთიერთობის გაძნელებას და მეგობრობის ცნების არასწორ გაგებას. ურთიერთობებში პრობლემებს იწვევს თვითდამკვიდრებისთვის ბრძოლა, ლიდერობისთვის ბრძოლა, სწრაფად ცვალებადი და არამყარი ხასიათი.

 

ადაპტირება მთელ რიგ თავდაცვით მექანიზმებზეა დამყარებული.

მოზარდებში ხშირად შეინიშნება გაუცხოვება საკუთარი თავის ძიების პროცესში მისთვის ყველაზე ახლობელი, ანდაც მშობლიური გარემოსგან.

 

ღირებულებების გადაფასებისას სწორედ სოციალური გავლენებია მაპროვოცირებელი მშობლებთან გაუცხოვებისა. რაც შეეხება სასკოლო გარემოსთან, ანდაც მეგობართა წრესთან გაუცხოვებას, ეს უფრო მექანიკური პროცესების შედეგია და საფუძველს ამ გარემოში ცხოვრების წინა პერიოდებში იღებს. გამოცდილებები, რომლებმაც გარკვეული კვალი დატოვა ფსიქიკაზე, აისახება შემდგომ ქმედებებზე და ასე ვთქვათ, მოზარდი “შურს იძიებს”  ძველი წყენების გამო. ამას თან ერთვის ლიდერობისა თუ თვითდამკვიდრებისთვის ბრძოლა, რაც პროცესს კიდევ უფრო ამწვავებს. ხშირ შემთხვევაში საქმე იმდენად რთულდება,