თანატოლებთან ურთიერთობის პრობლემები
 
მოზარდთა პრობლემებში გამოკვეთილი ადგილი უკავია თანატოლებთან ურთიერთობის გაძნელებას და მეგობრობის ცნების არასწორ გაგებას. ურთიერთობებში პრობლემებს იწვევს თვითდამკვიდრებისთვის ბრძოლა, ლიდერობისთვის ბრძოლა, სწრაფად ცვალებადი და არამყარი ხასიათი.
ეს ზოგადი ნიშნებია თითქმის ყველა მოზარდისა და ამიტომ შასაძლებელია მათი განზოგადება.

ურთიერთობის ენა მეტად მძიმეა, ზოგჯერ უხეში ინტონაციებით და იგი ყოველთვის იმეორებს თავად წარმომთქმელისადმი უფროსების დამოკიდებულებას. თითქოსდა მოზარდი უფროსებისგან თავისი შეურაცხყოფისათვის შურს იძიებს თანატოლებზე. იგივეს უნდა განიცდიდნენ ისინი, რასაც თვითონ განიცდიდა, რადგან თანაგანცდა მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.

იშვიათ შემთხვევაში, როდესაც თვითდამკვიდრება ხდება სისუსტის ნიშნით (მოზარდი ცდილობს უმწეოდ, მიუსაფარად მოაჩვენოს თავი თანატოლებს, რათა მოიპოვოს მათი თანაგრძნობა და მასზე დაფუძნებული პატივისცემა და მზრუნველობაც კი) სამეტყველო ენა ჭარბად შეიცავს ჭეშმარიტ გრძნობას მოკლებულ საალერსო სიტყვებს. ისინი ადვილად მანიპულირებენ სხვათა გრძნობებით და ცდილობენ მართონ სხვები. მიზანს აღწევენ თანატოლთა გარკვეულ ნაწილში და იმსახურებენ მეორე ნაწილის რისხვას.

ეს ორივე გზა მხოლოდ და მხოლოდ თვითდამკვიდრების საშუალებაა და არა თვითგამოხატვის, რაც კიდევ უფრო ძაბავს ისედაც დაძაბულ ვითარებას. ურთიერთობების სისტემა გარკვეულწილად დაფუძნებულია დაჯგუფების რეაქციებზე. რაც უფრო მკვეთრადაა გამოხატული კლასში, ჯგუფში მოზარდების სოციალურად სხვადასხვა წრის კუთვნილება, მით უფრო მეტი დაჯგუფებები წარმოიქმნება თავად მიკროსოციუმის შიგნით და არ აძლევს მოზარდებს ერთმანეთთან კომუნიკაციის საშუალებას.

შეინიშნება მეგობრობის ცნების არასწორი გაგების ტენდენცია: მეგობრობა ესმით არა როგორც საერთო ინტერესებით, საერთო რწმუნებულებებითა და ღირებულებით გაერთიანების საშუალება, არამედ მექანიკურად მართული პროცესი: ტერიტორიულად ახლოს ცხოვრება, სკოლაში ან ბუფეტში ერთად სიარული და ა. შ. რაც იწვევს ამ გრძნობის ცვალებადობას და არამდგრადობას.

ყველა სტატია შექმნილია არასამთავრობო ორგანიზაცია "დენდრონის" ბაზაზე და მათზე ვრცელდება საავტორო უფლებები.

პარტნიორები

გაგვიზიარე შენი აზრი

ასევე შეიძლება დაგაინტერესოთ:

სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის
კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო
უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო
ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული
ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი,
ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური
ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის
აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული
ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი
მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი, ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი
მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური
ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული
გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან
გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად,
ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი
მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან
ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის.
სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე
ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა
სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც
ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის,
უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და
უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები.
რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად, ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის. სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის, უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები. რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?