პოზიტიური აზროვნების უპირატესობები
მთავარი პარადოქსი: ოპტიმისტს სჯერა, რომ ჩვენ ვცხოვრობთ ყველაზე კარგ სამყაროში, პესიმისტს ეშინია, რომ ეს მართლაც ასეა. მერფის კანონებიდან:

  • ოპტიმისტს უკეთ გადააქვს წარუმატებლობა და ცხოვრების სიძნელეები, მისთვის წარუმატებლობა არის, არა დამარცხება ზოგადად, არამედ გაკვეთილი, რომელიც , მან დღეს ვერ გაიარა, მაგრამ აუცილებლად გაივლის ხვალ.
  • ოპტიმისტი, არ ავადმყოფობს, შესაძლოა განიცდიდეს მცირე სისუსტეს.
  • ოპტიმისტი, არ ითრგუნება მხოლოდ განიცდის დროებით სიძნელეებს.
  • ოპტიმისტმა მშვენივრად იცის, რომ უფალი არ მისცემს იმ დავალებებს, რომელსაც ვერ შევასრულებს. განსაცდელებს, რომელის დასაძლევადაც ძალა არ ეყოფა. ამიტომ, ბედი უღიმით მათ და ეხმარებათ რთული სიტუაციიდან გამოსვლაში.
  • ოპტიმისტი უფრო სწრაფად პოულობს მეგობრებს და უკეთ ამყარებს ურთიერთობებს.
  • ოპტიმისტის შვილები იშვიათად, ან არასოდეს იმყოფებიან სტრესის ქვეშ.
  • ოპტიმისტი უფრო ადვილად ახდენს ზეგავლენას ხალხზე, ვიდრე პესიმისტი.
დასკვნა: თქვენ თუ პესიმისტი ხართ, გაბოროტებული ხართ მთელ კაცობრიობაზე, ან მის ცალკეულ წარმომადგენლებზე, თქვენ კი გინდათ განახორციელოთ საკუთარი ოცნება, მაშინ თქვენ მოგიწევთ დროებით მაინც მიეჩვიოთ ღიმილს, გამოხატოთ კეთილგანწყობა და გახსნილობა. ანუ, როგორც თავის დროზე თქვა გლაინმა: „წარმატების საიდუმლო გულწრფელობაშია, როგორც კი თქვენ შეძლებთ მის გამოსახვას, ჩათვალეთ, რომ საქმე გაკეთებულია.“

პარტნიორები

გაგვიზიარე შენი აზრი

ასევე შეიძლება დაგაინტერესოთ:

სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის
კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო
უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო
ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული
ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი,
ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური
ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის
აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული
ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი
მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი, ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი
მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური
ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული
გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან
გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად,
ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი
მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან
ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის.
სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე
ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა
სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც
ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის,
უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და
უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები.
რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად, ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის. სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის, უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები. რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?