დაეხმარეთ თქვენს ხერხემალს
ალბათ შეგიმჩნევია, რომ დიდხანს ჯდომისას გიბუჟდება კისერი, “გიშეშდება” ზურგი,
ძალიან იღლები, გაწუხებს თავის ტკივილები…
ჩვენი ხერხემალი წლობით ითხოვს ჩვენგან ყურადღებას, ჩვენ კი რატომღაც არაფერს ვიმჩნევთ. ხერხემლის პათოლოგია კი იწვევს შინაგანი ორგანოების ბევრ დაავადებას.
შესაძლებელია შევინარჩუნოთ ჯანმრთელი და მოქნილი ხერხემალი? რა თქმა უნდა! ამისათვის საკმარისია დღის განმავლობაში შეასრულო რამოდენიმე მარტივი ვარჯიში. ისინი გააუმჯობესებენ სისხლის მიმოქცევას და დაეხმარებიან თქვენს მალთაშორის დისკებს.
ხერხემლის კისრის ნაწილისთვის სასარგებლოა ასეთი ვარჯიში: დაჯექი სკამზე ან სავარძელზე, დაიდე ხელები ქვედა ყბაზე და ყურებზე და სკამიდან აუდგომლად ნაზად აქაჩე თავი ზევით. შეასრულე 4 – 5-ჯერ, შემდეგ გადაიტანე თავი უკან, სკამის ან სავარძლის ზურგზე.
ხერხემლის მკერდის ნაწილის დაძაბულობის მოსახსნელად სავარძელში ჯდომისას გადაიტანე მხრები უკან და მიეყრდენი სხეულით სავარძლის ზურგს. შემდეგ დაწექი იატაკზე, შემოხვიე ხელები მუხლებს და იქანავე წინ და უკან.
ხერხემლის წელის მიდამოსთვის სასარგებლოა გვერდითი ბრუნები (დგომისას), გადახრები წინ, შემდეგ უკან. შეგიძლია გააკეთო ტანის ბრუნვითი მოძრაობები. ამით შენ “ორ კურდღელს დაიჭერ” –  ზურგსაც დაეხმარები და მუცლის ირიბ კუნთებსაც გაამაგრებ.
ხერხემლისთვის ძალიან სასარგებლოა ძელზე ჩამოკიდება. ეს “ამოასუნთქებს” მალთაშორის დისკებს. ყოველ დილით, გამოღვიძებისას, არ დაგავიწყდეს 5-10 წუთით ძელზე ჩამოკიდება.  საღამოს ვარჯიში გაიმეორე. ეს გაგანთავისუფლებს დღის დაღლილობისგან.

ეთერ ფილიპოვიჩი

ყველა სტატია შექმნილია არასამთავრობო ორგანიზაცია “დენდრონის” ბაზაზე და მათზე ვრცელდება საავტორო უფლებები.

პარტნიორები

გაგვიზიარე შენი აზრი

ასევე შეიძლება დაგაინტერესოთ:

სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის
კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო
უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო
ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული
ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი,
ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური
ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის
აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული
ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი
მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი, ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი
მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური
ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული
გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან
გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად,
ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი
მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან
ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის.
სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე
ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა
სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც
ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის,
უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და
უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები.
რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად, ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის. სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის, უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები. რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?