თეორიულ ორიენტაციებს შორის დაშორების შესავსებად ამ მიდგომის გამოყენებისას ჩვენ ვიმედოვნებთ, რომ “თითოეული საზოგადოების ზოგიერთი წევრი გააცნობიერებს თუ როგორ არის შესაძლებელი ადრე ბუნდოვნად მიჩნეული ფორმულირების ამხსნელ მოდელად გამოყენება მოწინააღმდეგე ჯგუფისთვის”(Kuhn, 1970, p.203). სამაგალითოდ მოვიშველიოთ ცვლილების გამომწვევი გამოცდილების წახალისების (ახალი დასწავლის) საერთო პრინციპი, რაც მოიცავს კლიენტის მიერ რისკზე წასვლას იმის თქმით ან გაკეთებით, რასაც ადრე თავს არიდებდა ან ეშინოდა.
სხვადასხვა თერაპიული მიმდინარეობის წარმომადგენელი თერაპევტები აღიარებენ ამ ფენომენის მნიშვნელოვნებას, თუმცა შესაძლოა გამოიყენონ განსხვავებული ფორმით. მაგალითად, ფსიქოდინამიკური ორიენტაციის ფარგლებში სარისკო, ახალი ქმედების ფორმა გამოვლინდება თერაპევტთან ურთიერთობაში, მაშინ როდესაც ბიჰევიორულ თერაპიაში ცვლილების გამომწვევ გამოცდილებას კლიენტი იღებს თერაპიულ სესიებს შორის პერიოდში, ვინაიდან თერაპევტი წაახალისებს კლიენტს განახორციელოს ახალი ქცევა მნიშვნელოვნად მიჩნეულ სხვა ადამიანთან ინტერაქციის დროს რეალურ ცხოვრებაში. ზოგადი პრინციპი საერთოა, თუმცა შეიძლება განსხვავდებოდეს მისი გამოყენების მეთოდი (აქედან გამომდინარეობს ტექნიკური ეკლექტიზმი).