საქართველოში კვალიფიციური ფსიქოთერაპიის განვითარებისათვის დენდრონი აგრძელებს ვალიდური მოდალობების შესახებ ინფორმაციის მოწოდებას.

ფროიდისა და იუნგის თეორიების ელემენტების ანალიზმა, ასევე რეიხის თეორიებმა გამოკვეთა სხეულის მნიშვნელობა ფსიქოთერაპიაში, რამაც პაულო ს. ბოისენის საშუალება მისცა 1970 წლიდან, ინტეგრაციის დახმარებით ჩამოეყალიბებინა ახალი ფსიქოთერაპიული ტექნიკები, რომლებიც იძლეოდნენ სრულ თერაპიულ ეფექტს. ფსიქოთერაპიის სპეციფიკური მეთოდი, ფსიქო-ორგანული ანალიზი (POA) შემუშავებულია 1970-იანი წლების დასაწყისიდან, როგორც ფსიქოანალიზისა და სხეულის ფსიქოთერაპიის სინთეზი. პაულო. ს. ბოისენიმ ეს მეთოდი ჩამოაყალიბა ფროიდისა და იუნგის ფსიქოთერაპიულ სამუშაოებზე დარყდნობით.

მან მალევე დაიწყო თავის პრაქტიკაში ფსიქოანალიზის გამოცდილებისა და კონცეფციის ინტეგრირება. მაგ. ტრანსფერული, კონტრ-ტრანსფერული, სიმბოლური, წარმოსახვითი, რეალური, იმპულსები, პირველადი და მეორადი. ფსიქო-ორგანული ანალიზი აყალიბებს სპეციფიკურ ეთიკას თეორიასა და პრაქტიკას შორის ინტეგრირების გზით, მაგ: სიტუაციაში, გამოხატულებასა და შეგრძნებებში. პირველადი იმპულსი, არაცნობიერი, ოჯახური კონფლიქტები, ფსიქო ორგანული ციკლი, აქტიური რელაქსაცია, სუნთქვა და ემოციები, დარჩენილი და თამიდევრული ენერგია, გამორჩილების არჩევა, სიტყვა და სხეული, გრძნობა და შეგრძნება. სპეციფიკური ახალი ასპექტების დამატება და ფსიქოთერაპიის ძირითადი კონცეფციების გაგების გაძლიერება. ეს მიდჰგომა აერთიანებს არაცნობიერს, პროექციასა და კლიენტზე ორიენტირებულ თერაპიის სიღრმეში გადასვლას, სხეულის განცდისა და გამოცდილების გათვალისწინებით. დღეს, ამ განვითარების გამო კოლეგებმა დაამატეს თეორიული დასკვნები, რომელიც გამომდინარეობს მათი კლინიკური პრაქტიკისგან ფსიქო-ორგანული ანალიზის სფეროში. ამის შედეგად, ფსიქო-ორგანული ანალიზისს ძირითადი პრინციპების გამოყენება დაიწყეს მრავალ ქვეყანაში ისეთ დარგებში, როგორიცაა ფსიქოთერაპია, ასევე კონსულტირება, ტრენირება, მენეჯმენტი, პრევენცია და რეაბილიტაცია.