ალკოჰოლდამოკიდებულება / ნაწილი I
დამოკიდებულებების სინდრომის დიაგნოზი ისმება წლის განმავლობაში ქვემოთ მოყვანილი ექვსი სიმპტომიდან სამი ან მეტის გამოვლინების დროს.

1. ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღების დიდი სურვილი.

2. მის მოხმარებაზე კონტროლის დაკარგვა.

3. მისი მოხმარების ჯიუტად გაგრძელება მიუხედავად დამღუპველი შედეგებისა.

4. ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღების უპირატესობა მოღვაწეობის სხვა სახეებთან შედარებით.

5. ფსიქო-აქტიური ნივთიერებისადმი მომატებული ტოლერანტობა.

6. აღკვეთის მდგომარეობა ფსიქო-აქტიური ნივთიერების მიღების შეწყვეტისას.

დავიწყოთ ისეთი ფართოდ გავრცელებული ფსიქო-აქტიური ნივთიერებისადმი დამოკიდებულებით, როგორიც ალკოჰოლია. ალკოჰოლზე დამოკიდებულებას ალკოჰოლიზმსაც უწოდებენ. (არაბ. Alokohol_სველი საფენი თვალებისთვის) ალკოჰოლიზმი განიხილება, როგორც:

1. სოციალური პათოლოგია, რომელიც მდგომარეობს ალკოჰოლის სისტემატიურ გამოყენებაში.

2. როგორც ქცევის გადახრის სახეობა.

ზოგადად დაავადება ორ კრიტერიუმს მოიცავს, სოციალურს და სამედიცინოს. სამედიცინო კრიტერიუმი არის ფსიქიკური, ვისცერალური, ნეირო-ჰუმორალური და ორგანიზმის სხვა პათოლოგიური ცვლილებები, რომლებიც უშუალოდ არიან დაკავშირებული ალკოჰოლურ ინტოქსიკაციასთან. სოციალურ კრიტერიუმს წარმოადგენს ის სულიერი, მატერიალური და ბიოლოგიური ზიანი, რომელიც მოაქვს ალკოჰოლური სასმელების უზომო მოხმარებას. როგორც თავად მსმელის, ასევე მისი მიკრო სოციუმისა და საზოგადოებისათვის.
საქართველო ვაზისა და ღვინის ქვეყანაა, ამიტომ ალკოჰოლის მოხმარებას მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვს.შესაძლოა ძველადაც იყო ერთეული შემთხვევები ალკოჰოლის მავნედ მოხმარების, მაგრამ ალკოჰოლიზმმა, როგორც დაავადებამ საქართველოში პიკს მიაღწია მე_20 საუკუნის ბოლოსა და 21_ე საუკუნის დასაწყისში. დაავადება გაახალგაზრდავდა, ეს გარკვეულ წილად შედეგია სტრესული სოციო-ეკონომიკური და სწრაფად ცვლადი პოლიტიკური ვითარებებისა. ძველი ტერმინი: “სმა-ქეიფისთვის”_ანუ დროის გატარებისა და რელაქსაციისთვის, შეიცვალა ტერმინით “ქეიფი-სმისთვის”_ანუ არა დროის სატარებლად, არამედ თრობისთვის.

ყველა სტატია შექმნილია არასამთავრობო ორგანიზაცია “დენდრონის” ბაზაზე და მათზე ვრცელდება საავტორო უფლებები.

პარტნიორები

გაგვიზიარე შენი აზრი

ასევე შეიძლება დაგაინტერესოთ:

სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის
კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო
უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო
ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული
ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი,
ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური
ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის
აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული
ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი
მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი, ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი
მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური
ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული
გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან
გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად,
ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი
მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან
ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის.
სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე
ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა
სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც
ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის,
უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და
უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები.
რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად, ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის. სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის, უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები. რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?