პრობლემები მშობლებთან
პრობლემის საფუძველი ხშირად თინეიჯერის და მისი შობლების “სამეტყველო ენათა” სხვაობაა, რომელსაც საფუძველი ინდივიდუალურ პრიორიტეტთა სხვაობა და ამა თუ იმ საკითხის განსხვავებული კუთხით ხედვაა. ზოგადად ეს პრობლემები შეგვიძლია ასე დავაჯგუფოთ:


1. ჰიპომზრუნველობა, რომლის გამოც თინეიჯერი თავს მარტოდ გრძნობს და უმცირდება საკუთარი “მნიშვნელოვნების” შეგრძნება. (ვლინდება თინეიჯერის მხრიდან მშობლისადმი სხვადასხვა “ისტერიული” მოთხოვნებით და ბრალდებებით, რომლებიც მშობლების თვალით საფუძველსაა მოკლებული.

2. ჰიპერმზრუნველობა, რომელსაც თინეიჯერი ოჯახურ დიქტატურად აღიქვავს, უყალიბდება არასრულფასოვნების კომპლექსი, იტანჯება სხვადასხვა სახის კოშმარული სიზმრებით, იწვევს ფრუსტრირებას და ემოციურად აღარიბებს მას. ხშირად თავს იჩენს კომუნიკაციის პრობლემები.

3. “თაობათა ბრძოლა” გამოწვეულია მშბელთა მხრიდან დროის ახალი გამოწვევების მიუღებლობით, ხოლო მოზარდთა მხრიდან “ძველი ღირებულებების” განურჩეველი უგულებელყოფით. საკითხისადმი ორივე მხარის უკომპრომისო დამოკიდებულება იწვევს ფსიქო-ემოციურ დაძაბულობას, კონფლიქტებს და ერთმანეთისაგან გაუცხოვებას.

4. მშობლების მხრიდან საკუთარი პასუხისმგებლობების შვილებზე გადატანის მცდელობა რაც მოზარდებში ბადებს “მშობლების იმედების ვერ გამართლების შიშს”.

5. მოზარდი გარდატეხის ასაკში სამყაროს ახლებურ ხედვას იწყებს, ხდება ძველი ცხოვრების გარკვეული ეტაპების გადაფასება და მათზე ახალი, ძველისგან მანსხვავებული შეხედულებების ჩამოყალიბება. საკუთარ ცხოვრებაში დანახული ნაკლოვანებების მწვავედ აღქმა და შეუგუებლობა. მშობლების ქცევების, აზრების მიუღებლობა.

6. ბრძოლა ოჯახში საკუთარი ადგილის მოსაპოვებლად. მოზარდები, რომლებმაც გარკვეული პირობების გამო ვერ მოახერხეს სათანადო აღიარების მოპოვება თანატოლთა შორის ცდილობენ დაიკავონ ეს ნიშნული საკუთარ ოჯახში ხოლო მშობლები მოზარდის პრობლემისადმი გულისხმიერი მიდგომის ნაცვლად, უწევენ მათ ხისტ წინააღმდეგობას, “საკუთარი ადგილის დაკარგვის შიშით”.

7.  გაუთავებელი კონფლიქტები უფროსებს შორის, რაც ხშირად ხდება თინეიჯერის თვალში მშობლის ავტორიტეტის დაკარგვის მიზეზი.

8. მშობლების მცდელობა შვილების საშუალებით მოახდინონ საკუთარი განუხორციელებელი ოცნებების რეალიზება. რაც მოზარდებში ბადებს პროტესტს და შემდგომში მძიმე განხეთქილების მიზეზი ხდება.

ჩვენ ვცადეთ  წარმოგვეჩინა მშობლებსა და თინეიჯერებს შორის კონფლიქტების ყველაზე გავრცელებული მიზეზები, ასევე ორივე მხარის მიერ დაშვებული შეცდომები, საჭიროა რომ თითოეულმა გაიაზროს საკუთარი წილი პასუხისმგებლობა ამ კონფლიქტის წარმოშობაში.

ყველა სტატია შექმნილია არასამთავრობო ორგანიზაცია "დენდრონის" ბაზაზე და მათზე ვრცელდება საავტორო უფლებები.

პარტნიორები

გაგვიზიარე შენი აზრი

ასევე შეიძლება დაგაინტერესოთ:

სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის
კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო
უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო
ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული
ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი,
ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური
ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის
აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული
ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი
მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
სტატია მომზადებულია ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის ბაზაზე ოჯახის კონსულტანტის სასწავლო პროგრამის ფარგლებში და ის დაცულია საავტორო უფლებებით.

ავტორი: მაია ბეგაშვილი
ექიმი ფსიქოთერაპევტი- სახელმწიფო ლიცენზია, ECP სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, ECIP ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული სერტიფიკატის მფლობელი ფსიქოთერაპევტი, ფსიქოთერაპიის ქართული ფედერაციის პრეზიდენტი, მენტალური ჯანმრთელობისა და ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო აკადემიის აკადემიური ხელმძღვანელი, ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ევროპული ასოციაციის EAIP  წევრთა კომიტეტის ექსპერტი.

ოჯახი არის საზოგადოების უმცირესი მოდელი, რომელშიც სრულად არის წარმოდგენილი საზოგადოების სახე.
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი
მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური
ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული
გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან
გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად,
ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი
მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან
ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის.
სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე
ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა
სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც
ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის,
უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და
უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები.
რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?
ფსიქოთერაპევტთან მომართვის ხშირი მიზეზი წარუმატებელი, მტკივნეული სასიყვარულო, პარტნიორული და ოჯახური ურთიერთობებია. ასეთი კლიენტები/პაციენტები მოდიან დაქვეითებული გუნებ-განწყობის, უხალისობის მტანჯველი განცდებისგან გასათავისუფლებლად, დაკარგული საკუთარი თავის ხელახლა საპოვნელად, ურთიერთობის გაუმჯობესების მოტივით. ამ განცდების საფუძველი კი მტანჯველი მიჯაჭვულობა და ემოციური დამოკიდებულებაა.
სიყვარულის, სხვა ადამიანთან ყოფნის და გაზიარების სურვილი ბუნებრივია თითოეული ჩვენგანისთვის. სიყვარული აუცილებლად მოიაზრებს ემოციურ მიჯაჭვულობას მეორე ადამიანთან.  ჯანსაღ სასიყვარულო ურთიერთობაში ეს მიჯაჭვულობა სიხარულის, ბედნიერების და სიამოვნების წყაროა, მაშინ როდესაც ემოციური დამოკიდებულების დროს დაუკმაყოფილებლობის, წყენის, უნდობლობის, დაუფასებლობის, სინანულის მწარე გრძნობებს აღძრავს და უბიძგებს ადამიანს მუდმივად აკონტროლოს თავისი პარტნიორის ქმედებები. რა განსხვავებაა ემოციურ დამოკიდებულებასა და სიყვარულს შორის?